خبرنگار راوی همه و فراموش‌ شده همیشه

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری سکایی نیوز – خبرنگاران درست مثل مادر در یک خانواده، بی‌وقفه روایت می‌کنند، می‌نویسند، هشدار می‌دهند و امید می‌دهند، اما در مقابل سهمشان از رفاه و امنیت تقریباً هیچ بوده است.

بیش از ده سال است که اصحاب رسانه در سیستان و بلوچستان از ساخت «مجتمع رسانه‌ای» سخن می‌گویند. بیش از یک دهه است که فریاد می‌زنند مشکل مسکن، بیمه و از همه مهم‌تر امنیت شغلی دارند. اما پاسخی جز وعده‌های تکراری نشنیده‌اند.

وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی نباید سیستان و بلوچستان را با متر و معیار استان‌های برخوردار بسنجد. همین که یک خبرنگار در این استان با وجود نبود درآمد پایدار و حمایت جدی روایتگری می‌کند باید امتیازاتی برابر یا حتی بیشتر از همکارانش در پایتخت داشته باشد.

بارها و بارها پای صحبت بچه‌های رسانه نشسته‌ام؛ می‌گویند: کاش امنیت شغلی داشتیم،کاش می‌توانستیم با خیال راحت کار رسانه‌ای کنیم، بدون اینکه هر روز دغدغه معیشت و آینده داشته باشیم. گاهی آرزو می‌کنیم ای کاش می‌شد عشق به رسانه را رها کنیم و شغلی دیگر را انجام دهیم.

سال‌ها گذشت، دولت‌ها عوض شدند و در نهایت زمینی به خبرنگاران اختصاص یافت، اما همان شرایطی را برایشان گذاشتند که برای کارمندان برخوردار گذاشته‌اند. بدون آنکه در نظر بگیرند خبرنگاران هرگز خانه سازمانی نداشته‌اند، هرگز از رفاهیات برخوردار نبوده‌اند و حتی درآمدشان کفاف هزینه‌هایی که برای زنده نگه داشتن یک پایگاه خبری یا نشریه می‌کنند را نمی‌دهد.

اکنون که استاندار بومی و فرزند سیستان و بلوچستان در رأس مدیریت استان قرار گرفته است، خبرنگاران این دیار از او انتظار دارند که گامی عملی و مؤثر برای بهبود وضعیت شغلی و معیشتی آنان بردارد.

به امید روزی که خبرنگار در استان جایگاهی شایسته و شأنی والا داشته باشد؛ روزی که دغدغه معیشت و امنیت شغلی از دوشش برداشته شود و هیچ خبرنگاری طعم بی‌مهری را نچشد.

الهه خشاوه مدیرمسئول پایگاه خبری سکایی نیوز